Diyanet Ramazan imsakiyesine nazaran 7 Mart Cuma günü Antalya’da iftar vakti 19:04 olarak açıklandı.

İftar duası Türkçe okunuşu şu formdadır: Allahümme leke sumtu ve bike âmentü ve aleyke tevekkeltü, ve alâ rızkıke eftartü ve savme’l-Ğadi min kenti Ramazane neveytü, feğfirlî mâ kaddemtü ve mâ ahhartü.

Allah’ım! Senin rızan için oruç tuttum, sana inandım ve sana güvendim. Senin rızkınla orucumu açtım ve Ramazan ayının yarınki orucuna da niyet ettim. Benim geçmiş ve gelecek günahlarımı bağışla!

İftar vakti, müminler için sevinç ve huzur vaktidir. Bu vaktin girmesiyle Allah’ın isteği için açlığa, susuzluğa, orucun sıhhatine ziyan verecek tavır ve davranışlara karşı sabreden, oruca özel yasaklardan uzak durmayı başaran ihlâslı gönüller için bütün bu yasaklar kalkar. Bu vakit, Resûlullah’ın (sas), “Şüphesiz her iftar vaktinde Allah tarafından (cehennem ateşinden) azat edilenler vardır. Bu (azat etme süreci Ramazan”da) her gece olur.” (İbn Mâce, Sıyâm, 2) kelamlarıyla söz ettiği üzere, bağışlanma vaktidir. Tekrar Hz. Peygamber, “…Müminin iki sevinci vardır: Birisi iftar vaktinde orucunu açtığı andaki sevinci, başkası Rabbine kavuştuğu vakit orucunun (mükâfatından kaynaklanan) sevincidir.” (Müslim, Sıyâm, 163) buyurmuştur.

Ramazan ayının müstehap olan uygulamalarından bir tanesi de iftarlarımızı ivedi yapmak, akşam namazını kılmadan evvel oruçlarımızı açmaktır.

Allah Resûlü (sas) akşam namazını kılmadan evvel orucunu birkaç yaş hurmayla, yaş hurma bulamadığı vakit kuru hurmayla , o da yoksa birkaç yudum suyla açardı. Orucu hurma üzere tatlı bir şeyle açmak ise mendup , öbür bir deyişle beğenilen bir davranıştır. Resûlullah’ın (sas) kış günlerinde kuru hurma ile yaz günlerinde ise su ile orucunu açtığına dair rivayetler de vardır.

Peygamberimizi (sas) sahura kalkmayı teşvik edip iftar yapmaksızın iki orucu ((visâl orucu)) birbirine eklemeyi de yasaklamıştır.

Bununla bir arada, orucunu açacak kimselere bilhassa yoksullara iftar yemeği verilmesini teşvik etmiştir Zeyd b. Hâlid el-Cühenî’den rivayet edildiğine nazaran, Resûlullah (sas) şöyle buyurmuştur: “Bir oruçluya iftar veren, o kişinin sevabı kadar sevap elde eder. Oruçlunun sevabından da hiçbir şey eksilmez.” (Tirmizî, Savm, 82)