Trumpizm üzerine bâzı notlar(3)
Kredi kapitalizminin doğurduğu ağır sıkıntıların kitlesel olarak bir düş bozumuna sebebiyet vermesi mânidardır. Entelektüel olarak sürdürülen ince
yapıbozum
çalışmalarının gerçek hayattaki karşılığı ,ironik olarak, her nev’i kabalığa yol açan
düşbozumu
oldu. Bu da yuppie/hippie dünyâların incelme tutkusuyla maddî olarak çelişiyordu. (Bu, siyâsette demokratik bir çelişki; bir çoğulculuk-
çoğunlukçuluk ayrışması ve kutuplaşması
olarak geri döndü). Yuppie düny3alardaki incelme duygusu ve bu hissin sâiklerinin rastgele bir toplumsal ahlâkî tezi yoktu. Yuppie/hippie biçimin büyük çapta
sekülerist
bir nitelik göstermesi dikkat caziptir. Bunun
hedonist /narsisistik bir sekülerizm tarzı
olduğunu düşünüyorum. Buna karşılık alt yahut düşkün orta sınıf reaksiyonları kendisini şu yahut bu oranda
din(cilik), gelenek(cilik) ve topluluk (culuk)
üzerinden gösteriyordu. Bu kutuplaşmalardan türeyen yansılar, büyük çoğunluklar kaybederken bunu umuruna koymayıp hâlâ kazanmakta olan yuppie katmanların kamusal açılımlarını sarsıyor ve onları daha da içine kapatıyor, gergin ruhsal durumlara sevk ediyordu. Gergin yuppie/hippie gettolaşmalarıydı bu..(Denizkıyısı /Coastline Amerikası ile Ortabatı/Midwest Amerikası ortasındaki ayrışma; bizdeki Kıyı Anadolusu ile Anadolu Platosu ortasındaki ayrışmaya ne kadar da benziyor. Yeri gelmişken kaydedeyim; ABD seçimleri evvelinde Türkiye’de birtakım gazetecilerin Biden karşısında, epey aldatıcı bulduğum biçimde yürüttüğü Trump taraftarlığının kökleri de burada olsa gerekir)..
1980’ler ve 1990’larda yuppie/hippie dünyâlar kendilerinden çok emin ve rahattı. 2000’lerden sonra ise bunun yerini kitlelerden duyulan
kronik tedirginlikler
aldı. Artık eskisi kadar meydan okuyucu değildiler. Daha çok müdafaaya geçtiler. Psikoz yüklü bir tedafüî hayattı bu. Ferahfezâ sörflerin eski tadı kalmamıştı. Bir sonraki adım ise, zannediyorum ki bu psikozun ileri evresinde,yuppie/hippie dünyalar kritik bir akıl tutulması (delirium) prizmasından geçti. Büyük bir kırılmaydı bu.
Neocon saldırganlıkla yuppie/hippie dünyâların kaynaşması
(füzyon) neticelenen bir kırılmanın yapıtıydı bu. Çok derinlerde işlediği için nasıl olduğunu hâlâ anlayabilmiş olduğumu söyleyemem. Ancak ıspatı yuppie/hippie dünyâların temsilcisi olan Demokratların neoconlarla özdeşleşmesidir.
Neocon ve yuppie/hippie dünyâları birleştiren sürecin gerisinde hiç kuşku yok ki, Cemil Şinâsi Türün’ün çok çarpıcı ve kavratıcı bulduğum üzere
kâğıtçı
olarak nitelediği finans etrafları var. Teknoloji etraflarının de başlarda onlarla işbirliği yaptıkları biliniyor. Bill Gates, Jeff Pezos, Sundar Pichay,Tim Cook, Marc Zuckerberg, tekmil Demokratları destekliyorlardı. Onların ortasında yalnızca Elon Musk Trump’ın ardındaydı. Kazanan Trump olunca, bu adamlar hiçbir izaha gerek duymadan, pişkinlikle Trump’ın saflarına geçiverdiler. Kâğıtçıların yediği en ağır darbe buydu. Tekno seçkinleri kaybettiler. Tek müttefikleri, tekrar askerî ve sivil bürokrasiyi temsil eden, Türün’ün bulduğu isimle
makasçılar
kaldı. Kritik olan bu dinamiği anlamakla alâkalıdır.
Artık demode hâle gelen yuppie dünyâ, finans ve mühendisliğin evliliğinden doğan bir ekonomipolitik bir zâtiyetti. Bunlar kriz sağanağına yakalandığımız 2000’lerde yanlarına
neocon bürokrasiyi
ve
yeni yükselen tekno seçkinleri
de aldılar. Lakin tekno seçkinler çekildi ve saf değiştirdiler. Trump, neocon ve yuppie/hippie dünyânın hegemonyasına karşı merhameti olmayan bir savaş açtı. Tekno seçkinler burada birinci derecede rol oynuyor. Tekno seçkinlerin dayanağını alan Trumpizm, 60’lardan gelen hippie mirasının doğurduğu ve onun en plastik mahsulü olan
New Green Deal
’i tekmil reddediyor. Yuppie/hippie sentezinin, bireyci seküler dünyâsı, yerini vasatların ve vasatîliğin yüceltildiği
toplulukculuğa
bırakıyor. Başka taraftan neoconluğun yerine, siyonizm ile daha katı bir formda eşlendirilmiş,
neosiyocon
temelde adanmış bir teopolitik yerleştiriyor. Aslında yuppie dünyânın yine tanımı bu. Yuppie dünyâ yok olmuyor; yalnızca tekrar tanım ediliyor. Yuppie/hippie bileşim çözülüyor ve bunun yerine çılgın (psychic) ve mafyoz temelde hareket eden, adapsız, erkânsız bir
yuppie/tekno dünyâ
inşâ ediliyor. Testere onun sembolüdür. Trumpizm tam da bunu temsil ediyor.
Bunun ardında elbette ekonomik bir güç de var. Bu da büyük ölçüde ,Cemil Şinâsi Türün’ün
taşçılar
olarak nitelediği güç monopolleri. Hâsılı Trumpizm, yeni bir
tekno/yuppie seçkin ile güç şirketlerinin sütunları
üzerinde duruyor. Şayet Amerikan müesses nizâmında hâlâ varlık gösteren ağır neocon takımları tasfiyesinde muvaffakiyet gösterirse-çünkü savaş bitmedi- önü açık duruyor. Bu sürecin insanlığa ödeteceği bedellerin ne olacağı meçhul; fakat ağır olacağı mâlum. Şayet Demokratlar kazansaydı III. Genel Harp çok kuvvetli bir ihtimâl olurdu. Trump içinde olduğumuz alâmeti ,şöyle bu türlü bu kıyâmetten uzaklaştırdı. Lakin bu her nev’i fren sisteminin dağılması kıymetine oldu. Unutmayalım, hâlâ alâmetin içindeyiz ve sürücü mahallinde Trump var..