İftara yetişebilen var mı?
Ramazan, birinci iki günü cumartesi ve pazara denk gelince anlamadık. Lakin pazartesi günü bilhassa de
İstanbul’da iftar için yola çıkan herkes büyük bir kâbus yaşadı.
Saat 17.00’den sonra çıkanlar yolda kaldı. Yoğunluk yüzde 80’i geçmişti esasen. Akşam ezanının okunmasından 10 dakika sonra ise
ana ve orta yollarda in cin top oynuyordu.
Ben birkaç yıldır, Topkapı’daki gazete binamızdan
neredeyse iftar vaktinde çıkıyorum
. Vatan Caddesi’nden dönene kadar ezan okunuyor, bu ortada trafik hafifçe açılıyor ve 25-30 dakikaya Başakşehir’deki konutuma varıyorum.
Haliyle iftarı yarım saat geç yapıyorum.
Dün ve evvelki gün de bu türlü yaptım ve 19.35’te sofradaydım.
Bu, bir trafikte kalmama usulü ve tercih.
Zira öncesinde, misal
saat 17.00 üzere çıkmaya kalkarsam bu yol en az 2 saat sürecek.
Gerçi Ramazan olmasa da İstanbul’un trafik kaosu üç aşağı beş üst emsal mühletleri buluyor. Lakin Ramazan olunca çekilmesi zorlaşıyor. Gerilim artıyor. Yalnızca araç trafiği değil, toplu taşımalarda da çok yoğunluk herkesin malumu. Pazartesi ve dün, birçok İstanbullu metrobüsle gitmesine karşın iftara yetişemediğini yazdı toplumsal medyalarına.
İstanbul’da sabah ve akşamları metrobüse binebilmek olimpiyatlarda uzun atlama derecesi yapmak kadar takdir edilesi bir muvaffakiyet sayılmalı.
Artık bir de Ramazan… Her zamanki yığılmaya birebir anda iftara yetişme telaşı da eklendi. Kent esasen rutin yükünü kaldırmıyordu.
Şehrin bir belediye başkanı var mı yok mu o da belirli değil?
Neyse siyasete girmeden, buradan bir sıkıntıya dikkat çekmek ve teklif getirmek istiyorum.
İstanbul’un kamu mesaisinin Ramazan ayı için hemen düzenlenmesi gerekiyor.
Yoksa bu keşmekeş çekilir üzere değil. Dediğim üzere Ramazan’ın birinci iki günü hafta sonuna gelince yollar çok rahattı.
Pazartesi ve salı günleri yaşanan kaos önümüzdeki 25 günün simülasyonu oldu.
Şu da var; Ramazan bu sene kışa döndüğünü hissettirdi artık. Haliyle sokak iftarları ve dışarılarda yapılan sahurların devri de sona erdi. Artık kış Ramazanlarını yaşayacağız.
Yaşı 40’ı geçenler şu günlerde çocukluklarını, birinci oruçlarını hatırlıyorlar bol bol.
İftar şu birkaç gün 19.00’da okunacak. Ramazan sonunda 19.32’yi bulacak. Önümüzdeki sene ise saat 18.00’lere düşecek.
Sonraki sene (2026) iftar İstanbul’da 19.00’u görmeyecek. Daha da geriye gidecek.
Bunları neden mi aktardım? Geçtiğimiz yıllarda mesai çıkışıyla iftar saati ortasındaki müddet fazlaydı. Neredeyse üç saati aşıyordu. Kafiydi. Çalışanlar konutlarına rahat rahat yetişiyorlardı. Bu yılki sıkışıklık, işte bu ortanın kapanmasından da yaşanıyor. Tamam, kent kalabalık lakin tüm çalışanlar tıpkı anda iftar yoluna fikir kilitlenip kalıyoruz. Önümüzdeki yıl daha fazla hissedilecek,
bu durumda sonraki yıllarda mevcut mesai sistemiyle kimse meskeninde oruç açamaz.
Görünen şu; mesailerde Ramazan ayı düzenlemesi büyük bir gereksinim. Aslında daha önce İstanbul’da Ramazan için düzenlemeye gidilmişti. Hem de iftarın saat 20.00’den 20.30’a uzandığı günlerde. 2020 yılıydı ve doğal ki pandemi günleriydi. Valilik,
kentte Ramazan hasebiyle mesai saatlerini 09.00-12.30, 13.00-16.30 olarak uygulamıştı.
Üstelik salgından ötürü sokağa çıkma yasakları vardı ve yollar da bomboştu. Gerçi belediye o vakit da toplu ulaşımı koordine edememişti.
Bu yıl baktım Bolu Valiliği kamunun mesaisine Ramazan düzenlemesi yapmış.
Sosyal medyada çok fazla teşekkür ve dua almışlar. Pek doğal tüm kentlerde uygulanabilir. Lakin İstanbul’da elzem.
İstanbul’un fiiliyatta bir büyükşehir belediye başkanı yok ama halkıyla dertlenen ve problemlere tahliller üreten bir Valisi var.
Trafik bilgileri ortada. Durum vahim. Bu bir imtiyaz talebi değil, muhtaçlık arzuhali.
Özellikle çalışan hanımefendiler için, rahmet ayı büyük bir zorluğa dönüşüyor.
Artık çıkıp birileri “
Oruç tutmasınlar o zaman”
diyecektir. Toplumsal medyada bu yazının üzerinde tepinebilirler de. Hiç önemli değil. Desinler. Bu ülkede futbol dönemleri hâlâ Hristiyanların Noel tatiline nazaran takvimlendiriliyor. Öteki yandan dini bayramlarımızda maçlar oynanıyor. Bu ortada Musevi futbolcular da Hamursuz bayramlarında alana çıkmıyorlar. Kimse kelamını etmiyor. Kınamıyor.
Çünkü bu hal ilericiliktir. Aksi ise dümdüz gericilik…
İstanbul Valimiz Davut Gül ve öbür kalabalık kentlerin idarecileri, kamunun işlerinin aksamayacağı bir düzenleme yaparlarsa; iftar öncesi bir kaosa değil, Ramazan, sofraların başında rahmet ayının hissediliği sahnelere dönüşecektir. Bir İstanbullu olarak tabir etmek istedim.
Not
: Albayrak Medya’da, her Ramazan kesinlikle mesailer iftara nazaran düzenleniyor. Bu sene biraz daha aşağı çektik. Çalışma arkadaşlarımız 16.30 yahut 17.00’de işlerini bırakıyorlar. Sabahları da bir saat geç başlıyorlar.