Ukrayna-Rusya savaşının birinci aylarında Dolmabahçe Sarayı’nda dünya diplomasi tarihine geçecek bir toplantı yaşandı. Savaşın en şiddetli günlerinde iki devletin dışişleri bakanları ve misyon temsilcileri Dolmabahçe Sarayı’nda bir ortaya geldi.

Savaşın bitirilmesine dair müzakereler yapıldı. O günlerde Avrupa devletleri Rusya’ya karşı büyük bir atak ve ambargo başlatmış, ruhsal savaş ileri boyutlara varmıştı. Problem o kadar ileri bir boyut kazandı ki Dostoyevski’nin yapıtları dahi yasak kapsamına alınmıştı.

Bu sert iklimde, Ukrayna-Rusya savaşı konusunda tarafsız kalan tek Avrupa ülkesi olarak Türkiye kalmıştı. Alışılmış diplomatik görüşmelerde taraflar serinkanlılığını koruma eder; lakin bu müzakere o denli olmadı.

Savaş meydanında birbirinin canına kasteden iki taraf, Rusya ve Ukrayna temsilcileri, Sayın Cumhurbaşkanımız konuştuktan sonra ayağa kalkıp coşkuyla alkışladılar. Bir barış görüşmesi gergin bir görüşmedir; kesinlikle kazanan ve kaybeden vardır. Bir konuşmanın içeriği ne kadar hakkaniyetli olursa olsun, tekrar de bir tarafın burukluğu kelam konusu olur.

Dolmabahçe’deki imgeler memleketler arası medyada ve içeride büyük yankı uyandırdı. Bir tarafıyla savaşın bitirilmesi için karar alınmış, Sayın Cumhur-başkanımız hakkaniyetli tutumuyla ayakta alkışlanmıştı.

Zaman vakit dış siyasetteki gelişmeler iç politikayı da tesirler. Seçime yanlışsız giden Türkiye’de Cumhur İttifakı’nın oylarında 2-3 puanlık bir artış olmuştu.

Savaşın bitmesini istemeyen İngiltere büyük bir oyun sergileyerek barış ortamını içinden çıkılmaz hale getirdi. Ortadan uzun bir vakit geçti ve bugün barış ortamı, Dolmabahçe Mutabakatı’ndan çok uzaklarda duruyor.

Ukrayna’yı Rusya ile savaştıran başta ABD olmak üzere Batılı ülkelerdir. Trump başa geçtikten sonra savaşı bitirmek için, kendi elleriyle savaşa sürüklediği Ukrayna halkının geleceğini sömürmek istiyor. 500 milyar dolarlık pahalı maden mutabakatı olmadan adım atmak istemiyor.

Zelenski için “tiyatrocu, ülkesini savaşa sürükleyen ve geleceğini karartan adam” formunda nitelendirmeler yapılıyor. Kanaatimce Zelenski, tiyatrocu olmanın ötesinde bir siyasi figür.

Öncelikle, Rusya Kiev’in kapısına dayandığında ülkesini bırakıp kaçmadı. Her ne kadar Trump, Biden’ı “salak” olarak nitelendirse de Zelenski savaşı sürdürebilecek maddi kaynak ve silah tedarikini Batılı devletlerden elde edecek bir diplomasi yürüttü.

Trump’ın çılgın, denetimsiz, masaya otururken bahsin nereye varıp nasıl sonuçlanacağı aşikâr olmayan buluşmalarından, Zelenski büyük bir politik atak çıkardı.

Trump idaresinin üç temel dış siyaset tavrı var:

* Rusya’yı yanına almak,

* İran’ı baskılamak,

* Çin ile rekabet etmek ya da onu ezmek.

Bir dünya imparatorluğu kurmuş olan ABD’nin içten çürüdüğünü argüman eden Trump idaresi, dünyanın büyük kirli sorunlarıyla uğraşmak yerine içe dönüp ABD iktisadını büyütme sıkıntısında.

Zelenski, Avrupa ülke temsilcilerinin Trump’la ilgili benzeri endişeler yaşamasından ötürü masadan kalkarak Avrupa devletlerine sığındı. Onlar da topyekûn Zelenski’nin yanında saf tuttular.

İngiltere, Rusya’ya karşı savaşın devam etmesini istiyor. Başından beri bu savaşı güya başka Avrupa devletlerinden daha çok isteyen taraf oldu.

Trump’ın denetimsiz hali, bütün devletleri jeopolitik olarak yine durum değerlendirmesi yapmaya itiyor.

Ukrayna ve Rusya direkt Batılı devletlerin komşuları; lakin Trump atom bombasını Batılı devletlerin kucağına bırakıp geri çekildi. Münih Güvenlik Toplantısı’nda toplantı liderinin ABD tarafından hakarete uğraması karşısında hüngür hüngür ağlaması ve İngiltere’de yapılan toplantı, Avrupa devletlerinin içerisine düştüğü kaygılı durumu gösteriyor.

Zelenski, ABD ile Avrupa ülkeleri ortasındaki bu çatlağa oynarken, ABD karşısında çaresiz kalan birçok Avrupa ülkesi, gelecek telaşıyla Çin’e sığınabilir.

Türkiye’de siyaset yapmak bazen karikatür dergisi çıkarmaktan daha kolay zannediliyor. Savaş başladığında Sayın Erdoğan’a akıl vermeye kalkan Millet İttifakı temsilcileri, “Bir an evvel NATO konseptine uy, S-400’leri geri gönder, fantastik tarafsız siyasetlerden vazgeç” üzere tekliflerde bulunmuştu.

Muhalefet lisanıyla söylenmiş bu tekliflerin ne kadar akıl dışı ne kadar köleleştirici olduğunu bugünden bakınca daha sarih bir halde anlıyoruz.

Avrupa devletleri, Ergenekon’dan çıkış yolu ararken en yakın müttefikleri Türkiye olacak üzere görünüyor. İngiltere’de yapılan konferansa Dışişleri Bakanı Sayın Hakan Fidan katıldı.

Sayın Cumhurbaşkanımızın, Zelenski’ye şemsiye tutarken çekilen fotoğrafını hesabına koyan bir Alman gazeteci, son 20 yılın Avrupa jeopolitiğini bir cümleyle özetleyerek şu ifadeyi kullandı:

“ERDOĞAN HER VAKİT KAZANIR.”

Görelim Mevla neyler…