ABD’nin beslediği, koruyup kolladığı ve hasebiyle kendi çıkarları için kullandığı terör örgütü PKK’nın, TUSAŞ’a yaptığı hain taarruzun çabucak akabinde, orada çalışan mühendislerimizden birinin tahliye sırasında kameralara gerçek “Hainlere inat daha fazla çalışacağız, daha fazla üreteceğiz. Hainlere inat” formundaki seslenişi, vatan ve millet konusunda hassasiyet sahibi olanlarda, -aynı vakitte teröre karşı da güçlü bir itiraz olarak- uyanış ve aslında var olan asil bir kıyam hissini daha çok pekiştirdi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’da, mühendisimizin o kelamını, emperyalistleri ekleyerek tekrarladı.

Diğer yandan dünyaya yoksulluk, ateş ve gözyaşından öteki bir şey sunmayan Batı’yı durduracak diğer bir gücün beklentisi içindeyiz. Bu bahiste aklımıza çabucak Rusya ile Çin’in geldiği ise malumdur. Fakat Rusya’nın son analizde Batılı olduğunu, Çin’in Uygur Türklerine reva gördüğü şedid zulmü hatırladığımızda, kendi milletimizin uyanış ve kıyam umudundan öteki hiçbir şey kalmıyor elimizde.

Ancak elan sergilenmekte olan Batı vahşetini pasif bir halle kabul manasına da gelen bu sonucun gösterdiği hakikati -kendimizden uzaklaştırmaya çalışsak da- ayan beyan görüyoruz:

Sömürgen ve katil Batı’nın kendi insanını hayvanlaştırması ve öbür halkları da hayvanlaşmaya teşvik etmesi karşısında önemli bir itiraz ve münasebetiyle eğerli alternatif ortaya koyma irade ve uğraşına yalnızca ve yalnızca tekrar biz sahibiz.

Bu söyleyişimizde hırs sözünü bazılarının netameli sayabileceklerini iddia ettiğimizden, onun manasına ve kaynağına kısaca değinmemiz gerekmektedir:

Misalli sözlüğe nazaran hırs (hrs), “Bir şeyi elde etmek için duyulan, önüne geçilmez derecede kuvvetli istek; kızgınlık, öfke” demektir.  

Zira hırs, nefsin tezahürlerinden biridir ki, ilahî bir güç ve özel bir mizaç olan nefis, tezahürlerinin birbirine sıkıca bağlı olması, onlarda birinin değişmesiyle başkalarının de değişmesi ve bu değişmenin fakat surete girmesiyle görünürlük kazanması tarafından zikrettiğimiz söz ve tabirlerden oluşan suretlere tabidir.

İlginç olan, kendi inanç ve kültürümüze bağlı olarak hırsa birinci bakışta çabucak bir olumsuzluk yüklememiz, hırs ile tıpkı kökten olan harîs, muhteris ve ihtirâs sözlerini gündelik hayatta sıkça kullanmamızdır. Üstte zikrettiğimiz kelamlık manasının da o olumsuzluğu ima bundan olsa gerektir.

Ama gerçekte hırs öncelikle gerçek umudun, isteğin, çabanın ve haliyle çalışmanın manivelasıdır. Onun başka yüzünün kötülük ve ziyan olması ise nefis terbiyemizin seviyesiyle ilgili bir durumdur.

Bu manada el-Îcî’nin “Hırs, başka hayvanlarla iştirakini, lezzetinin azlığını, süresinin kısalığını, talep edilen şeylerin değersizliğini düşünmek; şehevi kuvvetin hikmetini elde etmek; nefsin ayartmaları esnasında kanılarını denetim altında tutmak, ilmi sorunlarla ve ondan alıkoyan öteki işlerle meşgul olup ona teşvik eden şeylerden uzak durmak suretiyle tedavi edilir.” kelamını zikretmemiz kâfi olacaktır.

Başkalarının güzelliğini ve yararını gözettiğimiz yerde ise asıl gözettiğimiz Rabbimizin isteği olacaktır.