“Terör diyemeyen, terör örgütüne karşı çıkamayan bu küme iki millet, iki vatandaşlık, iki eğitim lisanı, hatta iki resmî lisan ve iki ülke diyerek Türkiye düşmanlığını ve bölünme niyetlerini ortaya döktüler.

Cumhur İttifakından nefret edenlerin ve AK Partili görünenlerin de içinde yer aldığı fakat insani olmadığı kesin bu ‘bölünme tahlili çalıştayı’ Terörsüz Türkiye için başlatılan yeni periyoda ihanettir.

Hele İslam’ı istismar ederek referans yapan ve bu bölünme projesine destek üretme eforları ile Cumhuriyet’in asıllarına düşmanlıkları ise tam bir alçaklıktır.

Ne yaparsanız yapın Terörsüz Türkiye pazarlıksız, kayıtsız ve koşulsuz gerçekleşecektir.

Terörsüz Türkiye’ye geçildiğinde de Ulusal Devletin temellerini; Cumhuriyet, Üniter Yapı, Türk Milleti, Türk Vatandaşlığı ve Türkçeyi, Türk Bayrağını ve İstiklal Marşını kimse tartışmaya açamayacaktır.

Cumhuriyetle kazanılan Ulusal Devleti tartışmaya açmak ve beka sorunu çıkarmak kimsenin haddi değildir. Buna asla geçit verilmeyecektir. Tam bilakis Terörsüz Türkiye, Ulusal Devleti daha da güçlendirecek adımların atılmasını sağlayacak ve yurtsever demokrasimizi güçlendirecektir.”

Uluslararası Şeffaflık Örgütü’nün (Transparency International) yayınladığı “2024 Yolsuzluk Algı Endeksi” sonuçlarına nazaran Türkiye 34 puan alarak, 180 ülke ortasında 107’nci sırada yer almış.

Endeks, kamu kesimindeki yolsuzluk seviyesine ait iş insanları ve ülke uzmanlarının algılarını içeren farklı bilgi kaynaklarının bir ortaya getirilmesiyle oluşturuluyormuş. “2024 Yolsuzluk Algı Endeksi”, son iki yılda yolsuzluk algısını ölçen 12 kuruma ilişkin 13 farklı data kaynağı kullanılarak hazırlanmış.

2013’ten bu yana 16 puan kaybeden ülkemizin geçen yıl aldığı 34 puanı bu yıl da müdafaasında, ekonomik ıslahatlar ile FATF gri listesinden çıkarılması üzere gelişmelerin tesirli olduğu düşünülüyormuş. Puan yükseltilememesinde ise şu konuların tesirinden bahsedilmiş:

* Bağımsız bir yolsuzlukla gayret kurumunun bulunmaması,

* Kontrol sistemlerindeki zayıflamalar,

* Islahat eksiklikleri

Burada üç ihtimal kelam konusu olabilir…

1. Türkiye’de hukukun üstünlüğünün tesis edilemediğini tabir eden Milletlerarası Demokrasi ve Seçim Yardımı Enstitüsü’nün 2023 “Demokrasinin Global Durumu” raporu ile Dünya Adalet Projesi’nin “Hukukun Üstünlüğü Endeksi” üzere Yolsuzluk Algı Endeksi datalarının de taraflı ve ülkemizi karalamak için ortaya konduğunu argüman edebiliriz.

2. Bu tespitlerin gerçekleri yansıtmadığına eminseniz; kamu diplomasisi projeleri geliştirerek hem ülke dışında insanları ve kurumları hem de ülke içinde yüzde 70-80 ortası oranlarda “Türkiye’nin adalet sistemine güvenmiyorum” diyen halkımızı ikna edersiniz…

3. Şayet tespitlerin hakikat bir yanı varsa, bir yandan yapısal ıslahatlarla düzenlemelere sarfiyat, öte yandan ikinci unsurdaki projeleri devreye alırsınız…

Bir ihtimal daha vardır ki; onu hiç tavsiye etmeyiz: Kafayı kuma gömmek, gerçeklerle yüzleşmekten kaçmak…

“Ev genci” diyorlar… Ne istihdamda olan ne de eğitim-öğretim sürecine devam eden (NEET – Not in Education, Employment, or Training) gençler için kullanılıyor.

İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri Kısmından Prof. Dr. Işıl Göğcegöz, konut gençlerinin sayılarının artmasının en değerli toplumsal nedenleri olarak; istihdam sorunu, yetersiz mesleksel yönlendirme ve kültürel nedenler ile bu bireylerin aileleri tarafından desteklenmesini (koruyucu kollayıcı ebeveynlik) sıralamış.

Psikolojik nedenleri ortasında ise bu şahısların sorumluluk alamamaları ve zorlanmaya karşı hassasiyet, beklentilerinin yüksek olması, kimi kişilik özellikleri gösteriliyormuş. Ayrıyeten bu gençlerde depresif bozukluk, anksiyete bozukluğunun yanı sıra, oyun, internet, kumar bağımlılığı üzere birçok psikiyatrik hastalıklar daha sık görülebiliyormuş… O nedenle fark edilerek gerekli tedaviyi almaları önemliymiş…

Bize sorarsanız; Türkiye hiçbir vakit bu kadar toplumsal şımarıklığı kaldırabilecek bir ülke olmadı. Sırf ekonomik nedenlerden de bahsetmiyoruz… Fiziki, ruhsal rahatsızlıklardan mustarip olanları kastetmiyoruz elbette lakin beklentisini karşılayacak iş bulamadı diye, çalışma ortamını sevmedi diye, maaşını az bulduğu için çalışmayıp meskende yatıp oyun oynayan genci bu toplum affetmez… Bunun sonu yalnızlık, bunun sonu dışlanmadır…