Mübarek üç ayların en lezzetli gecesi İsrâ ve Mirac hâdiselerinin gerçekleştiği mübarek Mirac Gecesi.

İsrâ ve Mirac hâdiseleri, çok derin manalar içeren ve derin bildiriler veren iki harikulâde hâdise, dünyayı terkediş ve adım adım ilâhî hakikate yükseliş seyahati…

İslâm’ın temel özelliklerini özetleyen ve insanı kendine getirerek büyükler büyüğü mertebelere yükselme imkânı sunan muazzez iki diriliş seyahati bu.

Bugün Allah’ın bir lûtfu olarak âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz’e (sav) bahşedilen İsra ve Mirac seyahatlerini yazdığım bir yazımı güncelleyerek, özlü eklerle birlikte bir defa daha sizlerle paylaşmak istiyorum. 

Âlemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz (sav), bu gece iki aziz ve lezzetli seyahat gerçekleştirdi: Evvel Kudüs›e götürüldü. Akabinde arş-ı a’lâ’ya, sidretü’I-müntehâ’ya, yani, son, “son nokta”ya…

Kudüs’e yapılan birinci seyahat, yani İsrâ hâdisesi, Hakikat Yürüyüşü’nün başlangıç noktası’ydı. Yol’a çıkıştı. Yol’a çıkılmıştı…

İkinci hâdise, yani Mirac, İlâhî Huzur’a Yüksel/ti/liş’ti. Yolculuk’tu. Asıl seyahat buydu.

İki hâdise de, harikuladeydi, beşerüstüydü; vakitler ve mekânlarüstüydü. Mülk âleminden melekût âlemine yapılan yolculuklardı.

İnsanı, beşerî putlardan ve dünyevî kirlerden arındırarak, insanlığa insanlığını hatırlatacak, bütün varlığa ve insanlığa İslâm’ın rahmet kanatlarını gerecek tekrar doğuş ve yenilenerek doğruluş seyahatiydi Efendimiz’in bu iki beşerüstü, vakitler ve mekânlarüstü seyahati.

Bu iki seyahatin bize öğrettiği ve ikram ettiği şey, Yol ve Seyahat hakikatleriydi.

Yol’un ismi: Hakikat’ti. Seyahatin ismi, Hakikat Seyahati. Meyvesi ise Yükseliş’ti.

Beşerî olan’dan İlâhî olan’a, mülk âlemi›nden melekût âlemine yükseliş. Ve melekût âleminden süt emerek yenileniş, arı-duru, tertemiz bir kişiliğe bürünüş. Yine doğuş ve yenilenerek doğruluş.

Deyim yerindeyse, Kudüs seyahati, tekrar doğuş’un başlangıcı, Mirac seyahati ise yenilenerek doğruluş’un ismiydi.

Başka bir tabirle, Efendimiz (sav), İsra / Kudüs Yolculuğu’nda, “Lâ” demiş, bütün beşerî ve dünyevî putları elinin karşıtıyla itmiş ve tekrar doğuş’un formülünü vermişti; Mirac Yolculuğu’nda ise, insanın nereye ve nasıl yönelebileceğine işaret etmiş, “İllâ” demiş yani “yalnızca O’na” yönelinebileceğini göstermiş, O›na yükselmiş ve yenilenerek doğruluş’un yüce formülünü ilan etmişti.

Önce “Lâ” / “Hayır!” diyerek bütün putları reddedeceksin ve ayartıcı mülk âlemi›ni terkedeceksin ki, tekrar doğuş gerçekleşsin… Melekût âlemi›ne açılan kapılar, sonuna kadar önüne serilsin!

Sonra, “İllâ” / “Yalnızca O’na!” yönelmek imkân dâhiline girsin, insan, zaman-mekân sonlarını aşsın, İlâhî Kaynak’a ulaşsın, orada yunsun, yıkansın, arınsın ve yenilenerek doğrulsun, melekût âleminden devşirilen güzel ve diriltici meyveleri bütün insanlığa sunsun, insanlığa ve varlığa hakikat aşısı yapsın. 

Mirac’da, Efendimiz’e ve ümmetine hidayet kaynağı / vasıtası olarak namaz ikram edilmişti. “Namaz, mü’min’in miracı”ydı.

Aslında, bu iki gece seyahati, namaz’da özetlenmişti: Namaz’a başlarken alınan iftitah tekbiriyle mü’min, beşerî ve dünyevî olan herşeyi “Lâ” diyerek eIinin zıddıyla iter: Güya Kudüs / İsra Yolculuğu’nu tekrar eder; bütün putları reddeder.

Secde’de ise, “illâ” / “yalnızca O’na” diyerek Rabbine yönelir ve sadece O’na secde ederim, der: Böylece, miracını / yükselişini gerçekleştirir. Sağa ve sola, meleklere selâm vererek dünyaya arınmış, temizlenmiş ve dirilmiş olarak döner, yenilenerek doğrulur ve hayatın hakikatle buluşması seyahatine şahsen tanıklık ederek taze bir ruhla hakikat seyahatine koyulur…

Namaz, hakkıyla ve huşû ile kılındığında, kişiyi, bütün kötülüklerden uzaklaştırır; mülk âlemi›nde, melekût âlemine ulaştırır; münasebetiyle Rabbine yaklaştırır.

Ne büyük lütuf ve kerem bu!

Mirac’ımız, yükselişimiz olsun; Rabbimiz, bu mübarek gecede hepimize rahmetiyle muamele etsin ve yüreğimizi o denli bir genişletsin ki, bize kem gözle bakanları bile yürek ülkesi›nin rahmetiyle kuşatsın.

Vesselâm.