50 binde bir görülüyor: Gürcü hastanın skolyoz eğriliğini Türk hekimler iyileştirdi
Yaklaşık 7 yaşından bu yana skolyoz eğriliği ile hayatını sürdüren Gürcistanlı Juna Bakhtadze, Türk doktorları sayesinde tekrardan hayata tutundu. Yaklaşık 19 yıldır omurgasındaki 110 derecelik eğrilik ile hayatını sürdüren 26 yaşındaki Juna tedavisi için İstanbul’a geldi. İAÜ VM Medical Park Florya Hastanesine başvuran Juna, Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı Doç. Dr. Samet Erinç’in tetkikleri sonucunda ameliyata alındı. Başarılı ameliyatın akabinde Juna, hayata tekrar tutundu. Ameliyatın başarılı geçtiğini söz eden Doç. Dr. Erinç, “Bu tarz hadiselerde erken teşhis çok değerlidir. Hastamız Juna bize geldiğinde skolyoz açısının 110 derece olduğunu tespit ettik. Bu doğrultuda ameliyata aldık. Toplamda iki farklı seans ile yaklaşık 10-11 saat ameliyatta kaldı. Hastamız şu anda pek âlâ 8-9 ay sonra büsbütün daha da düzgün olacağını öngörüyoruz” dedi.
Skolyoz hastası Juna’nın Gürcistan’dan geldiğini belirten Doç. Dr. Samet Erinç, “Hastamız birinci bize başvurduğunda skolyoz açısının yaklaşık 110 derece olduğu tespit ettik. Eğrilik bilhassa sırt bölgesini etkiliyordu ve bu derece ileri bir skolyoz, epey ender görülen (50-60 binde 1) hadiseler ortasında yer alıyor. Juna’nın ileri evre skolyozu mevcuttu. Skolyoz olaylarını olağanda çocukluk çağında tedavi etmek isteriz. Bu çağda daha denetimimiz altında oluyor. Çocukluk çağdaki ameliyatlar daha rahat oluyor. Erişkinlik devrinde ise biraz daha güç. Juna 25-26 yaşlarında bize başvurdu. Çok ileri derecede hem skolyozu hem de kifozu vardı. Hem önden bakınca bir eğriliği vardı hem de yan taraftan bakınca ileri derecede bir eğriliği mevcuttu. Bu üzere hastaları şayet tedavisiz bırakırsak 40’lı yaşlara gelmeden eğrilikleri ilerlediği için hem iç organlarına basıdan hem kalp akciğer sorunlarına bağlı gelişecek komplikasyonlardan ötürü korkuyoruz. Bu yüzden Juna’yı ameliyat etmeye karar verdik. İleri evre bir skolyoz olduğu için bazen bu üzere ameliyatlar da riski düşürmek ismine düzeltmeyi olabildiğince yapıyoruz. İleri yaşlarda daha rahat etmesi için kimi riskleri göze alıp ameliyatını gerçekleştiriyoruz. Juna şu an çok güzel. İki etaplı bir ameliyat yaptık. Birinci bir hafta- 10 gün biraz kendisi için de bizim için de şiddetli geçti. Ancak şu an çok düzgün ülkesine geri dönecek. O uygun olduğu için biz de mutluyuz” formunda konuştu.
Hastalarının kendilerine 1 ay evvel başvurduğunu ve sonrasında ameliyat planladıklarını anlatan Doç. Dr. Erinç, şöyle devam etti: “Ameliyat sonrasında hastane yatış müddeti 1 hafta- 10 günü buldu. Juna’yı çabucak ameliyat edip, sonraki gün kaldırıp yürüttük. Ağrılarının geçmesi ve hastaneden çıkışı olağan ki 1 hafta- 10 gün sürdü. Şu an birinci ayda, aslında olağan rutin hayatına geri döndü. Bu üzere büyük ameliyatlarda muhakkak bir düzgünleşme süreci vardır. Yaklaşık 8-9 ayın sonunda istediği rastgele bir sporu yapabilir duruma geleceğini öngörüyoruz. Toplamda ameliyat 10-11 saat sürmüştür. Bir gün ağır bakım süreci oldu. Aslında burada anne babalara da çok önemli vazife düşüyor. Bilhassa ailede skolyoz olan şahısların çocuklarında da görülme ihtimali biraz daha artıyor. Juna üzere öyküsü olan ailelerin farkındalığının yüksek olması lazım. Ailelerin çocuklarının omuzlarına, kürek kemiklerine ve omurgalarının dizilimine dikkat etmeleri gerekiyor. Bir sorun var ise gecikmeden tabibe başvurmaları gerekiyor. Doktorunun tedavi önerisi doğrultusunda hareket etmeleri gerekiyor. Bu üzere olaylar şayet erişkinlik periyoduna ulaştıysa, Juna üzere belirli bir derecenin üstündeki bireyleri ameliyat ediyoruz. Ancak erişkinlik devrindeki sorunlar hem eğrilik arttığı için hem de kemik gelişimi tamamlandığı için önemli cerrahi süreç gerektiriyor” tabirlerini kullandı.
Skolyozun toplumda çok sık görülebileceğini söz eden Doç. Dr. Erinç, “10 derecenin üstündeki omurga eğriliklerini biz kabaca skolyoz diyoruz. Skolyoz olan hastaların büyük bir kısmı fark etmeden hayatlarını idame ettiriyor. Eğrilikler fark edilebilecek boyuta nadiren ulaşıyor. Cerrahi hudut dediğimiz 45-50 derecenin üstüne çıkan eğriliklerdir. Toplumda çok ender görülen, 50 ile 60 binde bir diyebileceğimiz bu eğrilikler cerrahi hududa ulaşmış eğriliklerdir. Büyük bir kısmında ise çok fazla belirli etmeden ya da bakıldığı vakit anlaşılmayan, belirli belgisiz bir eğrilikle devam eden rahatsızlıklar oluyor. Bu eğriliğin nasıl davranacağını denetim altına almak lazım. Bizim için çok kıymetli bir periyot var. Ergenlik devrinde hem fizik tedavi ile hem de korse cerrahi dışı dediğimiz tedavilerle müdahale edebiliyoruz. Bu devirde hastalık fark edildiğinde, çocuklarımızı cerrahiye gitmeden, eğriliklerini denetim altına alıp hatta tahminen bir ölçü düzeltip erişkinlik çağına ulaştırabiliriz” diyerek kelamlarını tamamladı.
Geçirdiği skolyoz hastalığı ile ilgili yaşadıklarını anlatan hasta Juna Bakhtadze ise “Skolyoz benim için sadece bir teşhis değildi. 7 yaşımda apansız başlayan büyük bir zorluktu. Önemli hislere sahip olmak için küçük bir yaştaydım lakin yeniden de o hisleri hissediyordum. O günden itibaren hayatımın öteki çocuklardan farklı olacağını fark ettim. Öbürleri üzere olmadığımı, farklı olduğumu anladım. Bu yaş, kişinin kendi vücudunu ve benliğini anlamaya başladığı periyottur. Ben ise teşhisin tartısını günlük hayatımda her vakit hissettim. İstediğim kıyafetleri giyemeyeceğimi, hayalini kurduğum sporları profesyonel seviyede bile yapamayacağımı düşündüğüm anlar oldu. Fizikî olarak ortaya çıkan sıhhat meselem, kimi alanlarda gereken standartları karşılamama pürüz oldu ve bu yüzden sevdiğim birçok şeyi yapamadım. Bu ciddiyet, alakalarda de kendini gösterdi. Zira bazen beşerler sizi fizikî, kelamda ‘kusurlarınıza’ nazaran yargılamaya başlar. Tüm bu hislerle boğuştum. Kendimden nefret ettiğim vakitler oldu. Sert, dayanılmaz bir gerçeklikle baş başaydım. Skolyozum yüzünden kendimi ‘Quasimodo’ roman karakteri ile karşılaştırıyordum. Bu teşhis benim için kişiliğimin yıkımıydı, yaşayan bir ölüydüm adeta. Her taraftan yıkılmıştım. Lakin küllerimden yine doğmayı başardım. Kendi içimde yine doğdum, kendimi yine inşa ettim ve sevmeyi öğrendim. Artık ruhsal durumum güçlü, sarsılmaz ve uyumlu” dedi.
Ailesinin de bu süreçte duygusal olarak zorlandığını vurgulayan Bakhtadze, “Onlar da öfke, şaşkınlık ve benim kadar çaresizlik hissediyorlardı. Zira benden evvel bu teşhisle hiçbir temasları olmamıştı. Lakin sonunda onlar da içlerindeki gücü buldular ve bana yardım etmeye başladılar. Ameliyatın hayatımı değiştireceğini her vakit biliyordum. Bu, büsbütün kendimin daha güzel bir versiyonunu oluşturmak içindi. İleriye yanlışsız attığım bir başka kıymetli adım da şuydu: bir daha asla birebir olmayacağımı ve skolyozumu yenmenin, güzelleşmenin tek yolunun bu olduğunu kabul etmek. Çocukluğumdan yetişkinliğime kadar tek ve en büyük amacım bu teşhisi yenmekti. Ameliyatlardan evvel denemediğim hiçbir şey kalmamıştı. Güzelleşmek için motivasyonum o kadar fazlaydı ki her şeye hazırdım. İkinci bir ameliyat ya da öteki bir acil prosedür gerekiyorsa, değerli değildi. Gayeme ulaşmak için savaşmam gerektiğini hissediyordum. Şu anda kendimi tekrar keşfetme ve tanıma sürecindeyim. Hayatı yeni bir sayfadan yaşamayı öğreniyorum. Kalbimin derinliklerindeki duygusal dengesizliğin artık kişiliğimi, ruh halimi, günlük rutinimi ve hayat kalitemi tanımlamasına müsaade vermiyorum. Bu süreçte en çok öğrendiğim şeylerden biri kendini kabul etmek, sevmek ve hürmet göstermek oldu. Sıhhatin ve vaktin kıymetini çok daha derin bir formda hissettim ve öğrendim” diye konuştu.
Mücadelenin her vakit bir manası olduğuna inandığını söz eden Bakhtadze, “Hastalık sürecimdeki 19 yıl boyunca sabırlı olma konusunda inanılmaz, güçlü bir yetenek geliştirdim. Cüretin, özverinin ne demek olduğunu; bu dünyada mutlak cehennemi yaşarken bile küllerinden tekrar doğmayı, dönüşmeyi, zaferi ve galibiyeti öğrendim. Samimi tavsiyem şu: İnancınızı asla kaybetmeyin. Zira sizi her vakit ve her durumda kurtarabilecek tek şey budur. İnanç olmadan hastalık üzerinde zafer kazanılamaz. Umut olmaz, savaşma yeteneği olmaz, hayatta kalma itimadı olmaz. Sıhhat durumunuzun berbatlaşmasını asla beklemeyin. Sıhhatiniz için uyanık olun, her vakit tetikte kalın. Bedeniniz konuşabilir. Onu dinleyin. Vaktinde ve uygun denetimleri yaptırın. Türk tabiplerinin bilgisi ve hastanedeki profesyonel ve üst seviye tıbbi hizmetler, benim bu süreci sağlıklı bir formda aşmamda çok büyük rol oynadı. Onlara teşekkür ederim” diyerek kelamlarını tamamladı.
