Yarın 28 Şubat…

“28 Şubat… Yalnızca bir tarih değil, ayrımcı ve ötekileştirici uygulamalarla binlerce insanın hayatını etkileyen bir utanç vesikası. Eğitim hakkı elinden alınan gençler, meslekleri yarıda kesilen bayanlar, sadece inançları nedeniyle dışlanan insanlar…”

28 Şubat, bilhassa başörtülü bayanları mağdur etmiş, fakat ülkemizin demokrasisini, yani tüm vatandaşlarını amaç alan bir zihniyetin ürünüydü… Başarılı olabilseydi, bu işten kârlı çıkan olmayacaktı… 28 Şubat zihniyetinin yarattığı mağduriyetleri önemsemeyenler, tahminen bu dediğimizi önemser de bu zihniyeti sürdürmeye devam ederlerse eninde sonunda kendilerinin de büyük ziyanlar göreceklerini anlarlar belki…

Bu haftaki küme toplantısında Özgür Özel, iki kuvvet komutanımıza parmak salladı durdu… Mevzu, “Mustafa Kemal’in askerleriyiz” diye slogan attıkları için değil, kumandanlarının ihtar ve talimatlarına karşın disiplinsizlik cürmü işleyen 5 teğmenin ordudan ihraç edilmesiydi…

Disiplin Kurulu Lideri Korgeneral Tevfik Algan, ihraç kararına muhalefet şerhi koymuştu… Özel’e nazaran Kara Kuvvetleri Kumandanı Selçuk Bayraktaroğlu ve Deniz Kuvvetleri Kumandanı Ercüment Tatlıoğlu, Algan üzerinde baskı kurmuş ve sürgüne göndermek istemişler… Algan da bunun üzerine istifa etmiş…

Özel’in salladığı parmağın, kelama dökülmüş hâli şöyle:

“Deniz Kuvvetleri Komutanı’nın kimin yerine geçmek istediğini, kimin kuyusunu kazdığını ve gayrinizami harp denebilecek bir ruhsal savaşla teğmenlerin ihracını nasıl kışkırttığını, Kara Kuvvetleri Komutanlığı’nın mobbing uyguladığını biliyorum. Silah arkadaşlarından duyuyorum. Günü gelince hesabını sormak üzere bir tarafa not ediyorum.”

Takip edenler bilirler; bu birinci değildir. Lakin en vahimidir… CHP, devlet kurumlarını itibarsızlaştırmak için elinden geleni arkasına koymaz. TSK’ya vurmaya çalıştıkları bir öteki büyük darbe “TSK kimyasal silah kullanıyor” diyen Türk Tabipleri Birliği Lideri eliyle yapılmıştı…

Onlara nazaran TÜİK palavra söylemektedir… TOGG, Türkiye’de imal edilmemekte, İtalya’da üretilip saklı kapalı ülkeye sokulmaktadır… İHA ve SİHA’lar oyuncak, TCG Anadolu gereksiz, adalet sistemi çökmüş, ülke batmış ve de tek deva İmamoğlu’dur…

Allah ıslah etsin…

Dr. Fatoş Karahasan’ın son kitabı; “Türkiye’de Genç Olmak”, Doğan Kitap/CEO Club tarafından yayınlanmış… Öncelikle politikler olmak üzere bağlantı ve pazarlama alanlarında çalışanların dikkat kesilmesi gereken bir çalışma…

Gençlere yönelik sivil toplum kuruluşlarının çalışmalarına ve özel bölüm kuruluşlarının tekrar gençler için geliştirdiği toplumsal sorumluluk projelerine kıymetli bir yer ayıran kitabın, 2018 yılında yayınlanan “Açılın Gençler Geliyor: Y ve Z Jenerasyonları Nasıl Bir Dünya Kuracak?” kitabının devamı niteliğinde olduğu görülüyor…

Karahasan’ın 2024 yılı Sia Insight Türkiye Gençlik Araştırması’nın sonuçlarını temel alarak ve 2017’deki bilgileri de kullanarak Türkiye gençliğinin son yedi yılını kıyaslamalı bir perspektiften anlattığı çalışmada yer alan kimi bulgular ise şöyle:

* Türkiye gençliği bir evvelki araştırmaya kıyasla kendini daha fazla milliyetçilik kimliği ile tanımlıyormuş ve Atatürkçülük en yaygın ikinci, Muhafazakarlık gençler ortasındaki üçüncü yaygın siyasi kimlikmiş.

* Gençlerin genel olarak tavırlarında ve paha yargılarında bir muhafazakarlaşma görünse de bunun tek istisnası bayan konusundaymış. Gençler hayatın her alanında bayan erkek eşitliliğine ve bayanın toplumsal statüsüne büyük bir değer veriyormuş.

* Türkiye gençliği geçmişe kıyasla aile kurumuna kendini daha yakın hissediyormuş.

* Gençler aldıkları eğitim kalitesinden de iş hayatının getirdiği çalışma şartlarından da mutlu değilmiş.

* Gençler Türkiye’nin mevcut ekonomik durumu ile ilgili olarak oldukça dertliymiş ve ülkenin önümüzdeki bir sene içinde daha düzgün olacağına inananlar yüzde 10 imiş. Gençlerin büyük bir çoğunluğu ülkenin gelecek 12 ay boyunca benzeri şartlarda olacağına inanıyormuş.

* Gençler ortasında Türkiye’de yaşamaktan mutlu olanların oranı 2017 yılında yüzde 75 iken, 2024 yılında yüzde 82’ye yükselmiş. Öte yandan bu ülkede olmaktan çok şad olanların oranı radikal bir biçimde yüzde 19’dan yüzde 4’e düşmüş.

Sabancı Topluluğu, bu yıl kutladığı 100’üncü yaşı vesilesiyle bir ‘itibar filmi’ hazırlamış…

Sosyal medya hesaplarından paylaşılan sinemada (https://www.youtube.com/watch?v=kx2Ets4sjqs), kurucu Hacı Ömer Sabancı’nın, amcası Hacı Ahmet Sabancı ile birlikte 1920’li yıllarda, Kayseri’den Adana’ya yürüyerek ulaşması anlatılıyor.

Filmin sonunda günlerce yürüyerek Adana’ya ulaşan iki genç bir dükkâna girer ve iş isterler. Dükkân sahibi, siz ne iş yaparsınız diye sorunca gençlerin karşılığı belirlidir: “Ne iş olsa yaparız!..”

Filmde son derece ustalıkla kullanılan bu kelam, hem Sabancı ailesinin genç fertlerinin muvaffakiyete ulaşmasının nedeni olarak gösterilmiş hem de bugün çeşitli bölümlerde faaliyette bulunmalarının bir sembolü…

İtibar sinemaları böyledir… Bir eseri satmak, pazarlamak için yapılmazlar, ismi üzerinde prestije hizmet etmek, gaye kitle nezdinde, stratejik olarak tespit edilmiş olan algılamayı oluşturmak ya da güçlendirmek için devreye alınırlar…

Topluluğun “Birlikteliğin 100”ü temasıyla yayınladığı bu birinci sinema, gayesine pek uygun, başarılı bir üretim olmuş. Diğer sinemalarla devam edeceği açıklanan 100. yıl irtibat kampanyasının hedeflenen algılanma ve prestij düzeyine ulaşıp ulaşmadığını ise ölçümlemeler gösterecektir…