21 Şubat Cuma hutbesi: Gaybın bilgisi yalnızca Allah’a aittir
Diyanet İşleri Başkanlığı Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü, bu haftaki hutbenin konusunu “Gaybın bilgisi sadece Allah’a aittir” olarak belirledi.
GAYBIN BİLGİSİ SADECE ALLAH’A AİTTİR
Zaman vakit sihir ve büyü yapanlara ve yaptıranlara rastlıyoruz. Dünyevi menfaatler uğruna insanların hislerini ve çıkarlarını sömüren cinci, falcı, medyum, muskacı ve üfürükçülere şahit oluyoruz. Bir ekip televizyon kanalları ve dijital mecralar bu kötülükleri işleyenlere ortam hazırlıyor. Bugünkü hutbemizde büyük dinimiz İslam’ın bu bahislere bakışını hatırlamaya ve hatırlatmaya çalışalım.
Dinimize nazaran sihir ve büyü, büyük bir günahtır.
Allah Resûlü (s.a.s),
“Allah’a şirk koşmak ve sihir yapmak üzere insanı helâke götüren şeylerden kaçının.”
buyurmaktadır. Sihir ve büyü yapmak ve yaptırmak, kul hakkı ihlalidir, zulümdür. Tevhid inancımızla ve tevekkül anlayışımızla bağdaşmayan yakışıksız bir tavır ve davranıştır. Bu günahı işleyenler, tövbe etmedikçe ve haklarına girdikleri şahıslarla helalleşmedikçe Allah’ın gazabından asla kurtulamazlar.
Cinler de beşerler üzere Allah’ın kullarıdır. İman edenleri de etmeyenleri de vardır. Onlar da beşerler üzere gaybı bilemezler. Allah’ın müsaadesi olmadan hiç kimseye ziyan veremezler
. وَلِلّٰهِ غَيْبُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ “Göklerin ve yerin gaybı sadece Allah’a aittir.”
Bu sebepledir ki, cinlerle irtibat kurup gelecekten bilgi aldıklarını sav edenler düpedüz yalancıdır. Bu konuda Müslümana düşen; insanların şerrinden Allah’a sığındığı üzere cinlerin şerrinden de Allah’a sığınmak, ibadete ve duaya devam etmektir. Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in tavsiyesine uyarak Felak ve Nâs müddetlerini çokça okumaktır.
Ayrıyeten kahve, çay, tuz ve bakla üzere nimetlerle bakılan fal çeşitlerinin tamamı ayette buyurulduğu üzere,
رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ “Şeytan işi bir pisliktir.”
Kartlara, burçlara, el yahut yüze bakarak geleceğe ilişkin kestirimler yürütmek haramdır, günahtır. Bu kötülükleri; televizyon, gazete ve toplumsal medya üzere yerlerde paylaşmak ise hesabı ağır bir vebaldir. Allah Resûlü (s.a.s)’in bu bahisteki uyarısı pek açıktır:
“Kim, Allah’ın indirdiklerini kabul etmeyip bir kâhine, medyuma sarfiyat ve onun kelamlarını tasdik ederse Hz. Muhammed’e indirileni inkâr etmiş olur.”
Cenâb-ı Hak,
“Biz, Kur’an’ı müminlere şifa ve rahmet olması için indirdik.”
buyurmaktadır. Kur’an-ı Kerim; okunmak, anlaşılmak ve yaşanmak için gönderilmiştir. Ferdî ve içtimaî problemlerimizin dermanı ondadır. Bununla birlikte, hastalıklarımızın şifasına yönelik tıbbi tedavi yollarına başvurmakla bir arada, Kur’an okumak ve Sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’in dualarıyla Allah’a niyazda bulunmak, vücudumuza sıhhat, ruhumuza sekinet verir. Fakat Kur’an ayetlerini yahut duaları bir kâğıda yazarak yahut üfleyerek yarar elde etmenin dinimizde asla yeri yoktur.
Sihir ve büyü yapanlar sihirbazdır, büyücüdür. Cinlerle uğraşanlar cincidir. Fal bakanlar falcıdır. Menfaat elde etmek için muska yazanlar muskacıdır. Üfleyerek insanları güzelleştirdiğini tez edenler üfürükçüdür. Bunların hiçbirisi ‘Hoca’ değildir. Bu bireyleri Sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’in varisi olan hocalarımızla bir tutmak, bu haram fiillerin legalleşmesine ve yayılmasına sebebiyet vermektedir. Bütün bu batıl inanç ve hurafeler, sağlam bir tevhid inancının ve sağlıklı bir din anlayışının oluşmadığı ortamlarda taban bulmaktadır. Bu da bizlere; sahih ve yanlışsız dini bilginin ne kadar zorunlu, Kur’an ve sünnete dayalı din eğitiminin ne kadar vazgeçilmez, din istismarının ise ne kadar tehlikeli olduğunu açıkça göstermektedir.
Öyleyse Değerli Müminler!
Dinimizin pahalarını ve insanımızın hislerini istismar edenlere karşı uyanık olalım. Kendi sıkıntılarına deva, hastalıklarına şifa olamayan hurafecilere asla aldanmayalım. Peygamber Efendimiz (s.a.s)’in saç yahut sakalının yıkandığı suyu dağıtacağını ilan ederek sohbetlere çağıran bidatçilere asla prestij etmeyelim. Şifa, muvaffakiyet, rızık ve kısmet konusunda üzerimize düşen sorumlulukları yerine getirip sonra Rabbimize tevekkül edelim. Unutmayalım ki, Allah’ın müsaadesi olmadan hiçbir kimse ve hiçbir usul şahsa ne yarar sağlayabilir ne de ziyan verebilir. Takdir, yalnızca lakin yalnızca Allah’a aittir. Sözümüzün sonu Rabbimizin şu ayeti olsun:
“…Kim Allah’a dayanıp güvenirse Allah ona yeter…”
6. İbn Mâce, Tahâret, 122.
